Tot de laatste week heb ik getwijfeld of ik mee zou doen, de NKIR. Vanuit de bond was het niet verplicht mee te doen, dus waarom zou ik? Anders dan vorig jaar was ik nu voor mijn gevoel ook niet zo goed voorbereid, wat betekent dat we vooral duur-training en kracht training hebben gehad. Maar als ik iets geleerd heb is het dat je beter spijt kan hebben van iets wat je wél hebt gedaan dan iets wat je niet hebt gedaan.

Het Nederlands Kampioenschap Indoor Roeien, kortom de NKIR. Vroeger door velen gevreesd als eerste test. Waar zijn de Eerstejaars Wedstrijdroeiers tot in staat. Wat kunnen ze, hoe sterk zijn ze en vooral wie heeft er een spijkerharde kop. Deze traditionele test van kettingtrekken is bikkelhard. Wie heeft de “Eye of the Tiger”??

Het was op een zonnige vrijdagmiddag dat ik met onze ploeggenoot van Skoll aankwam in het mooie Basel. Aangezien de rest van onze acht (waaronder mijn lieftallige huisgenoot Erik) nog in de auto zat, besloten wij als goede ploeggenoten direct naar de bowa te gaan om alvast te gaan riggeren. Hier troffen wij meerdere onaangename verassingen. De eerste was een Laga dame die klaarblijkelijk in dezelfde vlucht zat, maar dan businessclass. KUT!! Nu stonden wij al 1-0 achter.

Afgelopen vrijdag voelde Okeanos even heel knus en tegelijk enorm groot. De wedstrijdcommissie had een filmavond georganiseerd om samen de serie ‘De Acht’ te kijken. Dé serie over een van de meest iconische projecten uit onze verenigingsgeschiedenis; een groep eerstejaars die uitgroeit tot een ploeg die heel roeiend Nederland weet te veroveren.