Tot de laatste week heb ik getwijfeld of ik mee zou doen, de NKIR. Vanuit de bond was het niet verplicht mee te doen, dus waarom zou ik? Anders dan vorig jaar was ik nu voor mijn gevoel ook niet zo goed voorbereid, wat betekent dat we vooral duur-training en kracht training hebben gehad. Maar als ik iets geleerd heb is het dat je beter spijt kan hebben van iets wat je wél hebt gedaan dan iets wat je niet hebt gedaan. Daarbij komt dat ik het in de winter soms best wel saai vind qua training en de NKIR is alles behalve saai. Ik had ook een paar mede-teamgenootjes die mee gingen doen dus we konden samen onszelf de vernieling in werken. Soms denken mensen dat als je veel wedstrijden hebt gedaan in je leven, je niet meer zenuwachtig bent. Daar is bij mij niets van waar. Ook voor de NKIR ben ik gewoon vanaf het moment dat ik opsta al zenuwachtig en dat wordt gedurende de dag steeds erger. Gelukkig weet ik inmiddels dat ik het nodig heb om harder te gaan, dus ik zou me eerder zorgen maken als ik niet zenuwachtig was. 
Toen we ready waren voor de start duurde het nog zo’n 20 minuten extra voor we mochten starten, wat ik zeer onprettig vond want ik ben erg ongeduldig. Ik heb wel 3x gevraagd hoelang we nog moesten wachten, maar niemand wist het. Gelukkig zit je allemaal in hetzelfde schuitje en kun je er uiteindelijk wel (een beetje) om lachen. 
Na het startschot kom ik altijd in een soort focus waar ik alleen maar het schermpje in de gaten houd en mijn plan probeer uit te voeren: Redelijk hard starten, snel naar de pace, geduld hebben in de 2de 500, ontspanning houden, vanaf de 1000 een splitje eraf, tempo’tje omhoog en eigenlijk altijd te vroeg al versnellen. Dit keer was het op de 600m dat ik dacht we gaan ervoor, maar meer meiden dachten dat en het werd een spannende strijd tot de laatste meters voor de winst. Gelukkig heb ik altijd een hard eindschot en kon ik het nog nét vasthouden! Winst! Na 10 minuten hoorde ik onze tijden en ook daar was ik helemaal niet ontevreden over. Een lekker begin deze winter! Zo zie je maar, duurtraining (hoe saai ook) is toch echt de basis voor een harde 2K…. 
En: ik heb geen spijt gehad van de keuze om wél weer de NKIR te starten :).