
Nabeschouwing Westelijke Regatta - Marianne Jol
In het weekend van 14 en 15 juni was de Westelijke en mocht ik weer starten in de skiff, voor de eerste keer dit jaar zelfs op 2 dagen! Zaterdag stond in het teken van de beginner skiff. In dit veld was ik op de ARB 2e geworden en dat smaakte uiteraard naar meer. De spanning zat er goed in en na een tweede plek in de voorwedstrijd op minder dan een seconde van de nummer 1 zat ik met trillende handjes te wachten op de finale.
Het plan was simpel: hard starten, dan een sterk middenstuk en op de laatste 500 meter nog even een eindsprint eruit pompen. En ondertussen ook nog proberen wat mooie halen neer te zetten.
Na de eerste 500 meter had ik geen idee waar ik lag in het veld, maar mijn coaches zeggen altijd dat elke keer kijken een seconde verlies is op je eindtijd, dus ik bleef stoïcijns doorroeien. Op de 1000m mocht ik van mezelf wel even kijken hoe het er nou eigenlijk voor stond en toen bleek ik precies op 1 lijn te liggen met m’n twee grootste tegenstanders: nog meer pushen dus! Op de 1500m was ik er eindelijk voorbij en was de tank ook wel echt leeg, vanaf hier was het zorgen dat ik ervoor bleef en toch nog proberen om er een kleine eindsprint uit te persen op dat laatste stuk, waardoor ik uiteindelijk in mijn ‘houten’ skiffje (tot grote verbazing van elke commentator dit jaar) met 4 seconden voorsprong blikte en scull beginneling af was!!